Outreach week 5/6/7
Blijf op de hoogte en volg Daan
15 Februari 2017 | Oeganda, Kampala
Er zijn alweer een aantal weken verstreken.
Ik wil beginnen met mijn excuses aan te bieden voor deze lange update. Er is veel gebeurd.
Het gaat goed hier!
Dingen gaan zo z'n gangetje, we hebben we onze "standaard" bedieningen gedaan.
En ik was een beetje in een "cruise control" gegaan. Totdat God me na een paar dagen wakker schudde.
Tijdens teamtijd in de ochtend vragen we de Heer of Hij ons, alvorens de dag begint gebeurtenissen of personen aan ons bekend wil maken, zodat we beter voorbereid zijn en weten waar we alert op moeten zijn. Op een morgen kreeg ik een plaatje/foto in mijn hoofd van een oude man gekleed in een wit gewaad en een moslimhoed, hij had een witte baard en liep met een bochel en met een wandelstok. Eerst moest ik lachen en dacht bij mijzelf haha dat is niet van de Heer, dat is vast een verzonnen stripfiguur.
Maar mijn mond viel open van verbazing toen ik de exact zelfde man over de markt zag lopen, met inderdaad een wandelstok en een bochel in zijn rug. Precies zoals ik hem eerder had gezien in mijn hoofd. Op het moment dat ik hem zag was ik met iemand anders aan het bidden dus ik was van plan om hem later op te zoeken, maar ik kon hem niet weer vinden.
Na wat rondvragen op de markt kwam ik te weten wie deze man is en waar hij leeft. Ik ben van plan om hem om te zoeken als ik de kans krijg, en hem van Jezus te vertellen. Dus ja ik verwacht en zie uit naar een mooie ontmoeting.
Vorige week kregen we onverwachts bezoek van team Rwanda (ook een ywam team van onze school). Zij gaan hun bediening voortzetten in noord-Oeganda en kwamen onderweg gedag zeggen, en deden een dag outreach met ons. Het was wild. We deden evangelisatie in een "nieuw" dorp. En opnieuw kreeg ik een foto in mijn hoofd voordat de dag startte. Dit keer van een vrouw met een witte doek om haar hoofd die de was aan het uitwringen was. Op het moment dat ik uit de bus stapte zag ik de exact zelfde mevrouw een net gewassen handdoek uitwringen. Haha fantastisch! Ik werd zo enthousiast. Toen ik met haar praatte werd duidelijk dat ze een wedergeboren christen is en ik kon voor haar bidden en haar bemoedigen. Dat was 1 van mijn persoonlijke getuigenissen. In de avond deelden we met elkaar wat er die dag was gebeurd. Veel bijzondere verhalen, 40 bekeringen, een paar genezingen (weten het aantal niet), en 1 vrouw was vrijgezet van demonische gebondenheid. Het was een fantastische dag.
En er is meer opwindend nieuws!
Team Rwanda zet haar bediening voort in Noord-oeganda. Ze hadden 4 open plaatsen voor ons team om met ze mee te gaan voor 4 dagen. Ik was een van de gelukkige! We zijn naar het noorden gegaan om daar te werken met een ywam basis dat oorspronkelijk in Zuid-Soedan gevestigd is, maar vanwege de huidige situatie moest evacueren naar Oeganda. We hadden de kans om met vluchtelingen uit Zuid-Soedan te werken, voornamelijk kinderen. Elke dag bezochten we een weeshuis met meer dan 120 kinderen die waren gevlucht voor de oorlog, vluchtelingen, kindsoldaten, slachtoffers etc. De verhalen zijn schrijnend en aangrijpend. Het verschil tussen een nieuwsartikel en daadwerkelijk op de plek zijn is onbegrijpelijk groot. Ik werd me bewust van hoe echt de situatie is voor deze kinderen dat het realiteit voor hen is en wat dat voor ze betekent. Wow, ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen, kinderen hele families verloren op gruwelijke wijze, en ik zal ze een boodschap van hoop brengen? God brak mijn hart voor deze kinderen en het was moeilijk om ze achter te laten ookal was ik daar maar voor zo kort, ik had ze al in mijn hart gesloten.
Verder hebben we een kleine spontane "kruistocht" gedaan in een onbereikt dorp. In de middle of nowhere hadden we een projector en een doek opgezet om de Jesus film te draaien. Er was niemand, dus gingen we met onze vertalers mensen uitnodigen. Uiteindelijk waren er ongeveer 200 mensen aanwezig. Jammer genoeg stopte de projector er halverwehe mee, dus preekte we zelf de boodschap. Aan het einde van de avond maakten we de uitnodiging om gebed voor genezing te ontvangen en om Jezus aan te nemen in je hart. Opnieuw waren er rond 40 mensen die hun leven aan Jezus gaven. En een paar mensen met wandelstokken en krukken werden genezen. Het was een wilde avond.
Dat was mijn 4-daagse avontuur kort samengevat. Het was goed om weer terug naar mijn team te gaan.
Afgelopen maandag was ik gepromoveerd tot meester, en mocht ik lesgeven op een basisschool. Ik kreeg de opdracht te onderwijzen in vergeving. De kinderen namen alles goed op, en waren ontzettend open. Aan het eind spraken ze allemaal uit wie/wat ze vergeefden, er kwamen een paar bijzondere dingen voorbij. Weer een ervaring rijker.
Gisteren gingen we naar een ander onbereikt dorp, dat berucht was voor hekserij en bekend stond voor occult katholicisme. We gingen vol verwachting in. Het duurde even, er was spirituele strijd gaande, maar na een tijdje brak het licht door. Dat maakt me zo blij wanneer Jezus doorbreekt en de duivel op de vlucht slaat. Er was een meisje die nadat ze Jezus had aangenomen had werd aangegrepen door een boze geest, ik was er niet bij. Maar mensen van mijn team hebben haar door vrijheid geleid en nu is ze bevrijd en leeft ze een leven met Jezus. Een mevrouw was blind voor een groot gedeelte, en nadat ze gebed had ontvangen was haar zicht terug. Met een dove man gebeurde hetzelfde, hij kon horen nadat we voor hem hadden gebeden. Katholieke vrouwen deden afstand van hun rozenkrans, en erkenden Jezus als hun enige Heer en verlosser. In totaal zagen we 21 bekeringen die dag.
Dus ja, het gaat goed, outreach komt tot zijn eind in een climax. Iets meer dan een week van volledige bediening rest ons nog. Als team zijn we vol verwachting voor de eindsprint, en hopen sterk te eindigen als God het toelaat.
Bedankt voor het lezen,
God bless you all!
Ik wil beginnen met mijn excuses aan te bieden voor deze lange update. Er is veel gebeurd.
Het gaat goed hier!
Dingen gaan zo z'n gangetje, we hebben we onze "standaard" bedieningen gedaan.
En ik was een beetje in een "cruise control" gegaan. Totdat God me na een paar dagen wakker schudde.
Tijdens teamtijd in de ochtend vragen we de Heer of Hij ons, alvorens de dag begint gebeurtenissen of personen aan ons bekend wil maken, zodat we beter voorbereid zijn en weten waar we alert op moeten zijn. Op een morgen kreeg ik een plaatje/foto in mijn hoofd van een oude man gekleed in een wit gewaad en een moslimhoed, hij had een witte baard en liep met een bochel en met een wandelstok. Eerst moest ik lachen en dacht bij mijzelf haha dat is niet van de Heer, dat is vast een verzonnen stripfiguur.
Maar mijn mond viel open van verbazing toen ik de exact zelfde man over de markt zag lopen, met inderdaad een wandelstok en een bochel in zijn rug. Precies zoals ik hem eerder had gezien in mijn hoofd. Op het moment dat ik hem zag was ik met iemand anders aan het bidden dus ik was van plan om hem later op te zoeken, maar ik kon hem niet weer vinden.
Na wat rondvragen op de markt kwam ik te weten wie deze man is en waar hij leeft. Ik ben van plan om hem om te zoeken als ik de kans krijg, en hem van Jezus te vertellen. Dus ja ik verwacht en zie uit naar een mooie ontmoeting.
Vorige week kregen we onverwachts bezoek van team Rwanda (ook een ywam team van onze school). Zij gaan hun bediening voortzetten in noord-Oeganda en kwamen onderweg gedag zeggen, en deden een dag outreach met ons. Het was wild. We deden evangelisatie in een "nieuw" dorp. En opnieuw kreeg ik een foto in mijn hoofd voordat de dag startte. Dit keer van een vrouw met een witte doek om haar hoofd die de was aan het uitwringen was. Op het moment dat ik uit de bus stapte zag ik de exact zelfde mevrouw een net gewassen handdoek uitwringen. Haha fantastisch! Ik werd zo enthousiast. Toen ik met haar praatte werd duidelijk dat ze een wedergeboren christen is en ik kon voor haar bidden en haar bemoedigen. Dat was 1 van mijn persoonlijke getuigenissen. In de avond deelden we met elkaar wat er die dag was gebeurd. Veel bijzondere verhalen, 40 bekeringen, een paar genezingen (weten het aantal niet), en 1 vrouw was vrijgezet van demonische gebondenheid. Het was een fantastische dag.
En er is meer opwindend nieuws!
Team Rwanda zet haar bediening voort in Noord-oeganda. Ze hadden 4 open plaatsen voor ons team om met ze mee te gaan voor 4 dagen. Ik was een van de gelukkige! We zijn naar het noorden gegaan om daar te werken met een ywam basis dat oorspronkelijk in Zuid-Soedan gevestigd is, maar vanwege de huidige situatie moest evacueren naar Oeganda. We hadden de kans om met vluchtelingen uit Zuid-Soedan te werken, voornamelijk kinderen. Elke dag bezochten we een weeshuis met meer dan 120 kinderen die waren gevlucht voor de oorlog, vluchtelingen, kindsoldaten, slachtoffers etc. De verhalen zijn schrijnend en aangrijpend. Het verschil tussen een nieuwsartikel en daadwerkelijk op de plek zijn is onbegrijpelijk groot. Ik werd me bewust van hoe echt de situatie is voor deze kinderen dat het realiteit voor hen is en wat dat voor ze betekent. Wow, ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen, kinderen hele families verloren op gruwelijke wijze, en ik zal ze een boodschap van hoop brengen? God brak mijn hart voor deze kinderen en het was moeilijk om ze achter te laten ookal was ik daar maar voor zo kort, ik had ze al in mijn hart gesloten.
Verder hebben we een kleine spontane "kruistocht" gedaan in een onbereikt dorp. In de middle of nowhere hadden we een projector en een doek opgezet om de Jesus film te draaien. Er was niemand, dus gingen we met onze vertalers mensen uitnodigen. Uiteindelijk waren er ongeveer 200 mensen aanwezig. Jammer genoeg stopte de projector er halverwehe mee, dus preekte we zelf de boodschap. Aan het einde van de avond maakten we de uitnodiging om gebed voor genezing te ontvangen en om Jezus aan te nemen in je hart. Opnieuw waren er rond 40 mensen die hun leven aan Jezus gaven. En een paar mensen met wandelstokken en krukken werden genezen. Het was een wilde avond.
Dat was mijn 4-daagse avontuur kort samengevat. Het was goed om weer terug naar mijn team te gaan.
Afgelopen maandag was ik gepromoveerd tot meester, en mocht ik lesgeven op een basisschool. Ik kreeg de opdracht te onderwijzen in vergeving. De kinderen namen alles goed op, en waren ontzettend open. Aan het eind spraken ze allemaal uit wie/wat ze vergeefden, er kwamen een paar bijzondere dingen voorbij. Weer een ervaring rijker.
Gisteren gingen we naar een ander onbereikt dorp, dat berucht was voor hekserij en bekend stond voor occult katholicisme. We gingen vol verwachting in. Het duurde even, er was spirituele strijd gaande, maar na een tijdje brak het licht door. Dat maakt me zo blij wanneer Jezus doorbreekt en de duivel op de vlucht slaat. Er was een meisje die nadat ze Jezus had aangenomen had werd aangegrepen door een boze geest, ik was er niet bij. Maar mensen van mijn team hebben haar door vrijheid geleid en nu is ze bevrijd en leeft ze een leven met Jezus. Een mevrouw was blind voor een groot gedeelte, en nadat ze gebed had ontvangen was haar zicht terug. Met een dove man gebeurde hetzelfde, hij kon horen nadat we voor hem hadden gebeden. Katholieke vrouwen deden afstand van hun rozenkrans, en erkenden Jezus als hun enige Heer en verlosser. In totaal zagen we 21 bekeringen die dag.
Dus ja, het gaat goed, outreach komt tot zijn eind in een climax. Iets meer dan een week van volledige bediening rest ons nog. Als team zijn we vol verwachting voor de eindsprint, en hopen sterk te eindigen als God het toelaat.
Bedankt voor het lezen,
God bless you all!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
